استدلال قیاسی و استقرائی 3
deduktive und induktive Argumente 3
بخش سوم:
مأخذ : philosophische Grundbegriffe ( اصطلاحات بنیادین فلسفه )
اثر : رافائل فربر Rafael Ferber
مترجم و ترتیب کننده : عبدالبصیر صهیب صدیقی
تاریخ انتشار: 27.06.2022
به همین ترتیب، نتیجه گیری یک نتیجه استقرایی عام می تواند نادرست باشد، یعنی زمانی که توسط تجربه رد شود، یعنی طوری آزمایش شود که تلاش برین باشد که نادرست ثابت شود. ( falsifizieren )
با این حال، هیچ نتیجه‌ای از یک استدلال استقرایی نمی‌تواند به معنای دقیق درست باشد، زیرا هیچ نتیجه‌گیری از یک استدلال استقرایی عام نمی‌تواند به طور کامل اثبات شود، یعنی نمی تواند تأئید شود . ( از طریق آزمایش تأئید صحت و درستی یک موضوع ).
برای تأیید کامل یک نتیجه گیری استقرایی ، باید بتوان همه مثال های آینده را ذکر کرد ، یعنی احتمالاً بی نهایت.
به عنوان مثال، ما باید همه فیلسوفان آینده را نیز شامل کنیم. جدا از این که خودمان باید جاودانه باشیم، همانطور که قبلاً گفته شد ممکن است فیلسوفی متولد شود که نمی میرد.
نتیجه گیری فوق فقط تا کنون بدون استثنا معتبر است و بنابراین به خوبی تأیید شده است.
سایر نتایج استقرایی، مانند اینکه همه فیلسوفان به سختی قابل درک ( بغرنج ، پیچیده ) هستند، کمتر مورد تأیید قرار گرفته اند.
اما درجه تأیید با معنای کلمات تعیین نمی شود، که با این وجود باید به اندازه کافی دقیق تعریف شود، بلکه توسط تجربه تعیین می شود.
استدلال استقرایی این نیست که یا اعتبار دارد و یا معتبر نیست ، اما کمابیش معتبر است.
ما حتی زمانی که یک استدلال استقرایی با تجربه کم و بیش معتبر باشد، از نظر منطقی کم و بیش معتبر نیست، همیشه منطقاً نامعتبر است.
نتیجه ای که به صورت استقرایی به دست می آید فقط می تواند کم و بیش به خوبی تأییدش مورد تصدیق قرار گیرد.
محتوای معلوماتی نتیجه گیری نیز به صورت توسعه یافته در مقدمات یا گزاره ها جا داده نشده است.
12 ـ استدلال استقرایی آنچه را که قبلاً به صورت مبهم و مکتوم دانسته شده ، آشکار نمی‌کند، بلکه دانش گذشته را در آینده طرح ریزی می‌کند.
آنها توسعه دهنده و انکشاف دهندۀ دانش نیستند، بلکه عهده دار طراحی و طرح ریزی دانش اند .
نمونه هایی از استدلال های استقرایی را می توان در اکثر رشته های علمی یافت.
همه قوانین طبیعی فراتر از توصیف وضعیت قبلی جهان هستند. حتی قانون ساده ای مانند قانون هوک “نیروی کششی فنر الاستیک متناسب با افزایش طول آن است” دانش قبلی را به آینده طرح ریزی می کند می کند.
برای همه فنرهای الاستیک – و بنابراین برای همه فنرهای آینده – موارد زیر اعمال می شود: ازدیاد طول متناسب با نیروی کشش است.
همان‌قدر که قوانین طبیعت از شمارش صرف داده‌های تجربی به دست نمی‌آیند، اما معمولاً، اگر نگوییم همیشه، بر اساس یک فرضیه کاری پیش‌نویس می‌شوند، با این وجود فقط توسط داده‌های تجربی قبلی تأیید می‌شوند و بنابراین اساساً قابل خطا هستند.
همه قوانین طبیعت که امروز اعتبار دارند ، ممکن است فردا دیگرفاقد اعتبار شوند
.زمین فردا دیگرممکن است نه تواند به دور خود بچرخد. خورشید ممکن است فردا طلوع نه کند.
استدلال های استقرائی چنین اند برای جلوگیری از سؤی تفاهم ، باز هم گفته شده است ، از لحاظ منطقی فاقد اعتبار اند.
زیرا تصدیق مقدمات و نفی نتیجه، منتج به تناقض منطقی نمی شود.
اما با وجود بی اعتباری منطقی آنها، اهمیت استدلال های استقرایی برای علوم تجربی و زندگی روزمره بیشتر از استدلال های قیاسی است.
ما از چنین استدلال های استقرایی نه تنها در بسیاری از علوم تجربی، مانند پزشکی، بلکه بالاتر از همه در زندگی روزمره استفاده می کنیم: چون خورشید تا کنون طلوع کرده است، در آینده نیز طلوع خواهد کرد.
از آنجا که آتش تا به حال سوزاننده است ، بنابراین در آینده نیز سوزاننده خواهد بود.
از آنجا که از نان در گذشته و تا حال ما تغذیه کرده ایم ، در آینده نیز از ان تغذیه خواهیم کرد.
چون چوکی یا صندلی که روی آن نشسته ایم هنوز خودش را بلند نکرده است، در آینده نیز جاذبه خود را از دست نخواهد داد. ( خودش بلند نخواهد شد )
همه این نتایج قابل خطا هستند.
اما بدون باور غریزی ذهنی به حقیقت آنها، دیگر ممکن نبود ساده ترین و پیش پا افتاده ترین اعمال را انجام دهیم.
در این رابطه، استقراء – یا دقیق‌تر عادت (ر.ک. ص 62) – به درستی توسط دی. هیومDevid Hume در «تحقیق در درک انسان» (1748) به عنوان «راهنمای بزرگ زندگی بشر» توصیف شد. اعتقاد به «اعتبار» استدلال های استقرایی ما برای عمل و بقاء در این دنیا لازم است.
برعکس، در دنیای بدون قوانین، دیگر پیش‌بینی و برنامه‌ریزی امکان‌پذیر نیست و انتظارات ما دائماً ناامید می‌شود.
چنین دنیایی مانند کابوسی است که هیچ قدمی در آن نمی توان با قطعیت برداشت و هیچ غذایی را نمی توان در آرامش میل کرد.
زیرا ممکن است زمین سفت دیروز امروز فرو بریزد، نانی که ما را دیروز تغذیه کرد ، امروز ما را مسموم کند و صندلی که روی آن نشسته ایم بلند شود.
حتی عمومی ترین قوانین طبیعت، مانند قوانین حفاظت، منسوخ می شوند.
در آنجا همه اقدامات و بخش های اصلی تحقیق به یکباره تمام می شود.
با این وجود: این باور که قوانین دیروز و امروز همچنان در فردا اعمال خواهند شد، مبتنی بر استدلال منطقی معتبر نیست و قابل توجیه نیست.
از نظر تئوری، فردا همه چیز می تواند بسیار متفاوت باشد.