{ کوتاهی در بارهء إعدام. بستر شرعی و حقوقیی آن}
نویسنده : داکتر محمدالله صخره تاریخ انتشار :15.04.2019 این مقاله برای مشتغلین فقه وحقوق مفید خواهد بود.وهرگونه نشرِ کاملِ ان مجاز است. وبه نستعین. (وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلَا يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنصُورًا) و نکشید نفسی را که حرام گردانیده است خدا مگر به حق,و کسیکه مظلوم کشته شود پس به تحقیق گردانیدیم از برای ولییِّ وی زبر دستیی را, پس اسراف نکند در قتل,بیشک او یاری داده شده است..سورهء اسراء آیتِ 33. دلالت های این آیت :این آیتِ مبارکه نصّ صریح در بابت تجویزِ اعدام است. اما این تجویز, مطلق نیست بلکه موقوف به خواهش ولیی دمِ مقتول است. همچنان فرق بین قصاص واعدام در صلاحیتِ تنفیذ است.آنگاه که دولت متصدی تنفیذِ قصاص گردد اعدام نامیده میشود, در کنار اینکه گنجانیدنِ جرائم سیاسی در ضمن مجازاتِ مستحقِ مرگ و تقنینِ آن و درجِ ان در مُدَوَّنَه های جزائی, کلمهء اعدام را اعم از قصاص ساخته است.